İnsan olmak ne zor bir meseleymiş... İnsanca yaşayabilmek ne meşakkatli bir şeymiş...

Son yıllarda gündemden düşmeyen kadın cinayetleri başta olmak üzere her geçen gün ülkemde utanç verici yaşanan olayları duyuyoruz. Akıl ermiyor, vicdanlara sığmıyor. 

İki kız, bir erkek evladım var. Ne kızlarım oğlumdan üstün ne de oğlum kızlarımdan üstün. Üçünün de yeri, sevgisi aynı. Çocuklarımın arasında ayrımcılık yaparak erkek evladımı egolu , erkekliğin verdiği üstünlükle her şeye gücü yeten bir birey olarak yetiştirmedim. Herkesin ebeveynlik anlayışı farklılık gösterebilir biliyorum lakin şunu çok net ifade etmeliyim ki eğer dünyaya bir çocuk getirdiyseniz o çocuğun ruhunu sevgiyle doyurmak zorundasınız. Bunu bir zorunluluk olarak değil tabii isteyerek, gönlünüzden gelerek çocuklarınıza sevginizi göstermek zorundasınız.  

Şimdi ise sözüm kız çocuğu olan babalara... 

Kızlarınıza vakit ayırın ve onları çok ama çok sevin. Anlattıklarını dinleyin ki onları ilk dinleyen adamın kendilerini sevdiğini sanmasınlar. Onları güldürün, birlikte eğlenin ki beraber eğlendikleri ilk adamın peşine takılıp gitmesinler. Gözlerinin içine bakın, göz bebeklerinizde kendilerini görsünler ki gözlerinin içine yalandan bakıp sevgi sözleri söyleyen adamlara kanıp hayatlarını heba etmesinler. Kızınızı ne kadar çok sever ne kadar çok ilgilenirseniz onları suistimal edilmekten, kullanılmaktan o kadar korumuş olursunuz. Babalarından yeterli desteği ve ilgiyi görmeyen kız çocukları başka erkekler tarafından istismara açık hale gelirler. Kız çocuğuyla ne yapılır, erkek olsa balığa gidersin maça gidersin demeyin. Balığa da gidilir, denize de, maça da. Cinsiyet ayrımcılığı yapmayın. Oturup evcilik oynayın demiyorum. Ama en azından onun kurduğu oyunun izleyicisi olun. Ona tanık olun ki kendini göstermek dikkat çekmek için olmadık çabalara girmesin büyüdüğünde. Eğer bir kız çocuğunuz varsa bilin ki kızınızın hayatındaki en önemli figür babasıdır. Baba kız arasında kurulan ilişkinin niteliği o kızın hayatı boyunca kuracağı ilişkilerin niteliğini belirler. Babasız olmak zordur. “Baba varken yoksa” işte o daha da zordur. Kız çocuklarını çok iyi koruyun ki kendilerini korumayı öğrensinler. Koruyun derken kısıtlayın demiyorum. Onları kırılmaktan, kandırılmaktan, cehaletten koruyun. Kızlarınıza güvenin. Kızlarınızın eğitimi için varınızı yoğunuzu ortaya dökün. Güç verin onlara ki gücü dışarıda bir yerde başka birilerinde aramasınlar.... 

Hayat daha bizlere ne gösterecek bilinmez. Bildiğim bir şey var ki, bu hayatın bana öğrettiği en büyük derslerden biri tekrarı olmayan zamanı geri saramayacağımız. Pişmanlıklarımız, hatalarımız bizden çıkıp başkasının hayatını zindana çeviriyorsa eğer yaşamın boyunca boşa geçirilen bir ömre iyi bir ev sahipliği yapamamışız demektir. Ben önce insanım, sonra annemin ve  rahmetli babamın evladıyım, daha sonra kendi çocuklarımın babasıyım. İnsanlığın kendini bulması için yetiştirdiğiniz çocuklarınızın kalbini sevgi , iyilik, merhamet ve şefkatle ısıtın... 

Ümitsiz kalmayacağımız yarınları değil ümitle ve sevgiyle yaşayacağımız bugünlerin var olması dileğiyle sevgiyle kalın...