Çinli Bilim insanları, Hollandalı ressam Vincent van Gogh'un, 19. yüzyılın bilimsel düşüncesinin çok ilerisinde olduğunu ortaya çıkardı.
Bilim insanları, van Gogh'un 1889 yılında yaptığı "Yıldızlı Gece" resminin, atmosfer bilimcilerin yakın zamanda keşfettiği gökyüzünün astronomik prenspleri uyumlu olduğunu keşfetti.
Physics of Fluids dergisinde yayınlanan bir makalede araştırmacılar, van Gogh'un yıldız stilinde “gizli türbülans” olarak tanımladıkları bir durum tespit ettiler.
Araştırmacılar, van Gogh'un fırça darbelerinin, gece gökyüzündeki görünmez hava akışındaki türbülansı hesaplamak için özenle uygulandığını düşündüklerini belirtti.
Araştırmanın yazarlarından Yongxiang Huang, “Boya darbelerinin ölçeği çok önemli bir rol oynadı” dedi.
Huang, yüksek çözünürlüklü dijital bir resimle fırça darbelerinin boyutlarının ölçüldüğünü ve bunların türbülans teorilerinden beklenen ölçeklerle karşılaştırıldığını kaydetti.
Huang, 2019'da yapılan bir çalışmanın, atmosferdeki türbülansın yanı sıra ışık yılı uzaklıktaki yıldızlardaki türbülansı da hesaba kattığını öne sürdü.
"DERİN VE SEZGİSEL BİR ANLAYIŞ"
Makalenin araştırmacıları, rüzgarın şekli ve enerjisi gibi atmosferik koşulları sınıflandırmak için rüzgarda çırpınan yapraklar gibi benzer durumları da inceledi.
Araştırmacılar, “Yıldızlı Gece”nin 14 dönen şekline bakarak, van Gogh'un doğa manzaralarının hareketiyle nasıl esrarengiz bir bağlantıya sahip olduğunu keşfetti. Huang, bu durumun “doğa olaylarına ilişkin derin ve sezgisel bir anlayışı” ortaya koyduğunu belirtti.
Merkezi ABD'nin New York kentinde bulunan Alman sanat piyasası şirketi Artnet, van Gogh'un eserinin, penceresiz bir odada gün ışığında yapılmış olmasına dikkat çekti.
Huang, “Van Gogh'un türbülansı hassas bir şekilde temsil etmesi, bulutların ve atmosferin hareketini incelemesi ya da gökyüzünün dinamizmini nasıl yakalayacağına dair doğuştan gelen bir his olabilir.” ifadelerini kullandı.
Eserdeki parlaklığı temsil eden bölümlerin, 1940 yılında Sovyet matematikçi Andrey Kolmogorov tarafından ispatlanan "hareketle beslenen enerji" yasası ölçeğinde atmosferin gerçek hareketleriyle uyumlu olduğu tespit edildi.
Huang, “Durumu daha fazla kucaklamak için yeni bir türbülans tanımı önermenin zamanı gelmiş gibi görünüyor” dedi.
Eser, 1959 yılında matematikçi George Batchelor tarafından tanımlanan hava enerjisinin hareketine ilişkin akışkan dinamiği ilkelerini, Batchelor'dan 70 yıl önce yansıtıyor gibi görünüyor.